Σοφοκλής Λαζάρου (1932). Ο Σοφοκλής Λαζάρου γεννήθηκε στη Νατά της επαρχίας Πάφου στην Κύπρο. Τέλειωσε το γυμνάσιο στην Πάφο και αποφοίτησε από το τμήμα Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μετεκπαιδεύτηκε στο διδασκαλείο Μέσης Εκπαίδευσης (1963 - 1965) και εργάστηκε ως καθηγητής. Είχε ενεργό δράση στον απελευθερωτικό αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α. (1955 - 1959) και το 1958 διώχτηκε και φυλακίστηκε από τα αγγλικά κατοχικά στρατεύματα ως το τέλος του κυπριακού αγώνα. Στο χώρο των γραμμάτων πρωτοεμφανίστηκε επίσημα το 1958 με την ποιητική συλλογή Ανήφορος. Το 1969 κυκλοφόρησε το πεζογράφημά του Οδός Ελευθερίας - Στάση Θανάτου, εμπνευσμένο από την εμπειρία του στα κρατητήρια των άγγλων. Συνεργάστηκε με το περιοδικό Επιθεώρηση Τέχνης, ενώ έγραψε επίσης παιδαγωγικές και φιλολογικές μελέτες και το σχολικό βιβλίο Δημοτικό Τραγούδι. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Σοφοκλή Λαζάρου βλ. Ιωαννίδης Κλείτος, «Σοφοκλής Λαζάρου», Ιστορία της νεώτερης κυπριακής λογοτεχνίας, σ.318-319. Λευκωσία, 1986 (για βιβλιοκρισία του Ιωαννίδη βλ. Παναγιώτου Νίκος, Κριτική θεώρηση της «Ιστορίας της νεώτερης κυπριακής λογοτεχνίας» του Κλείτου Ιωαννίδη. Λευκωσία, 1986) «Σοφοκλής Λαζάρου», Κύπριοι Συγγραφείς Από την Αρχαιότητα μέχρι σήμερα, τ.Β΄. Λευκωσία, Ανδρέου, 1983. (Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).