• ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΝΘΟΣ

ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΝΘΟΣ

INFO

    Συγγραφέας: ΣΤΕΦΑΝΙΔΗΣ, ΜΑΝΟΣ Σ.
    Εκδότης / Εταιρία: ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ
    Τόπος Έκδοσης: Αθήνα
    Έτος Έκδοσης: 2015
    Μήνας Έκδοσης: 10
    Γλώσσες: ελληνικά
    ∆έσιμο: Μαλακό εξώφυλλο
    Σελίδες: 96
    Σχήμα: 21χ14
    Περίληψη / Περιγραφή: Oι ακόμη ζωντανοί είμαστε μια αισχρή όσο και αυθάδης μειοψηφία εμπρός στην απέραντη δημοκρατία των νεκρών. Eκεί όπου το ποτάμι του χρόνου σταμάτησε κι έγινε μια απέραντη παγωμένη λίμνη χωρίς όχθη. Oι ακόμη ζωντανοί παίρνουμε τον εαυτό μας πολύ στα σοβαρά. Kι είναι τότε που η Iστορία γελάει χωρίς χαμόγελο και κοιτάζει τις πόζες μας με οίκτο. Έπειτα ετοιμάζεται να γράψει το opus magnum της, την "Eλεγεία στη Γελοιότητα". Ίσως κάποτε κάποιος εξ ημών να πρέπει να γράψει μια "Σύντομη ιστορία του μέλλοντος" με οδηγίες χρήσεως για τους ακόμη ζωντανούς. Kαι γι’ αυτούς που δεν έχουν έρθει ακόμη... Γεννιόμαστε κουβαλώντας το θάνατό μας. Tίποτε μακάβριο σ’ αυτό. Mεγαλώνει μαζί μας σιωπηλός, σαν άγγελος προστάτης, και μόλις ενηλικιωθούμε αρχίζει το έργο του μεθοδικά. Εργάζεται άοκνα στους πνεύμονες, στα οστά, στις αρτηρίες, φτιάχνοντας τη φωλιά του σαν χελιδόνι μιας ανάποδης άνοιξης. Τα σπλάχνα μας σιγά σιγά γίνονται το σπίτι του. Eκεί κλωσσάει τ’ αυγά του με αγάπη και περιμένει την εκκόλαψη. Tο πουλί-θάνατος γεννιέται πάντα πρόωρα, όπως κι εμείς άλλωστε, κι έρχεται ανεπιθύμητο. Όσο κι αν το ξορκίζουν οι άνθρωποι γράφοντας παραμύθια ή φτιάχνοντας τις εικόνες του... Γεννιόμαστε, λοιπόν, με το θάνατό μας και πεθαίνουμε μέσα στη λάμψη της αναγέννησής του. Σαν να τιμωρούμε έτσι τους θεούς για την αθανασία που μας στέρησαν. Σαν να ευχαριστούμε το θάνατο που, μηδενίζοντάς μας και ταξιδεύοντάς μας πάλι στο άπειρο, στο τίποτε, δίνει τετελεσμένο νόημα στην ως τώρα ζωή μας. Μερικά από τα κείμενα της συλλογής έχουν δημοσιευθεί κατά καιρούς, σε μια πρώτη εκδοχή, στα περιοδικά Δέντρο, Poetix, Μανδραγόρας, στον κατάλογο "Ο χρόνος, οι άνθρωποι, οι ιστορίες τους" (Μουσείο Μπενάκη, 2010) και στο βιβλίο "Ίμερος ή Η εκδίκηση της Σελήνης" (Μίλητος, 2012). Επίσης, αρκετά έχουν δημοσιευθεί στην ιστοσελίδα manosstefanidis.blogspot.com. Τα κείμενα που αναφέρονται σε γάτους και σκύλους έχουν μεταφερθεί στο θέατρο του Neuchatel από το θίασο Avant-Scene Opera σε μετάφραση της Veronique Maire.
    ISBN 13 ψηφία: 9789600359565
    ISBN: 9600359563
  • - Κωδικός Προϊόντος: 978960035956
  • Διαθεσιμότητα: Μη διαθέσιμο. Δυνατότητα παραγγελίας (1-3 ημέρες). **Προϋπόθεση διαθεσιμότητας εκδότη-προμηθευτή**

9,54€ 8,59€
Χωρίς ΦΠΑ: 8,10€
Ποσότ.
Oι ακόμη ζωντανοί είμαστε μια αισχρή όσο και αυθάδης μειοψηφία εμπρός στην απέραντη δημοκρατία των νεκρών. Eκεί όπου το ποτάμι του χρόνου σταμάτησε κι έγινε μια απέραντη παγωμένη λίμνη χωρίς όχθη. Oι ακόμη ζωντανοί παίρνουμε τον εαυτό μας πολύ στα σοβαρά. Kι είναι τότε που η Iστορία γελάει χωρίς χαμόγελο και κοιτάζει τις πόζες μας με οίκτο. Έπειτα ετοιμάζεται να γράψει το opus magnum της, την "Eλεγεία στη Γελοιότητα". Ίσως κάποτε κάποιος εξ ημών να πρέπει να γράψει μια "Σύντομη ιστορία του μέλλοντος" με οδηγίες χρήσεως για τους ακόμη ζωντανούς. Kαι γι’ αυτούς που δεν έχουν έρθει ακόμη... Γεννιόμαστε κουβαλώντας το θάνατό μας. Tίποτε μακάβριο σ’ αυτό. Mεγαλώνει μαζί μας σιωπηλός, σαν άγγελος προστάτης, και μόλις ενηλικιωθούμε αρχίζει το έργο του μεθοδικά. Εργάζεται άοκνα στους πνεύμονες, στα οστά, στις αρτηρίες, φτιάχνοντας τη φωλιά του σαν χελιδόνι μιας ανάποδης άνοιξης. Τα σπλάχνα μας σιγά σιγά γίνονται το σπίτι του. Eκεί κλωσσάει τ’ αυγά του με αγάπη και περιμένει την εκκόλαψη. Tο πουλί-θάνατος γεννιέται πάντα πρόωρα, όπως κι εμείς άλλωστε, κι έρχεται ανεπιθύμητο. Όσο κι αν το ξορκίζουν οι άνθρωποι γράφοντας παραμύθια ή φτιάχνοντας τις εικόνες του... Γεννιόμαστε, λοιπόν, με το θάνατό μας και πεθαίνουμε μέσα στη λάμψη της αναγέννησής του. Σαν να τιμωρούμε έτσι τους θεούς για την αθανασία που μας στέρησαν. Σαν να ευχαριστούμε το θάνατο που, μηδενίζοντάς μας και ταξιδεύοντάς μας πάλι στο άπειρο, στο τίποτε, δίνει τετελεσμένο νόημα στην ως τώρα ζωή μας. Μερικά από τα κείμενα της συλλογής έχουν δημοσιευθεί κατά καιρούς, σε μια πρώτη εκδοχή, στα περιοδικά Δέντρο, Poetix, Μανδραγόρας, στον κατάλογο "Ο χρόνος, οι άνθρωποι, οι ιστορίες τους" (Μουσείο Μπενάκη, 2010) και στο βιβλίο "Ίμερος ή Η εκδίκηση της Σελήνης" (Μίλητος, 2012). Επίσης, αρκετά έχουν δημοσιευθεί στην ιστοσελίδα manosstefanidis.blogspot.com. Τα κείμενα που αναφέρονται σε γάτους και σκύλους έχουν μεταφερθεί στο θέατρο του Neuchatel από το θίασο Avant-Scene Opera σε μετάφραση της Veronique Maire.

Αξιολογήσεις (0)

Γράψτε μια αξιολόγηση

Παρακαλώ συνδεθείτε ή δημιουργήστε λογαριασμό για να αξιολογήσετε
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Ο Μάνος Στεφανίδης γεννήθηκε στο Πειραιά το 1954. Σπούδασε αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Μετεκπαιδεύτηκε στο Kunstmuseum του Dusseldorf και στο Smithsonian Institution της Washington DC. Είναι διδάκτορας του ΑΠθ. Επί 25 χρόνια ήταν επιμελητής της Εθνικής Πινακοθήκης. Το 2004 εξελέγη λέκτορας του Πανεπιστήμιου Αθηνών και το 2005 μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Το 2006 εξελέγη επ. καθηγητής στο ΑΠΘ αλλά δεν απεδέχθη τη θέση. Σήμερα διδάσκει Ιστορία της Τέχνης στην Φιλοσοφική Αθηνών, τμήμα θεατρικών Σπουδών. Το 1990 ήταν ο κομισάριος της Ελλάδας στη Biennale Βενετίας. Από το 1985 είναι μέλος της Α.I.C.Α.. Οργάνωσε και διηύθυνε το παράρτημα της Εθνικής Πινακοθήκης στη Κέρκυρα (1990-1995) και το ιδιωτικό μουσείο Φρυσίρα (2000-2002). Έχει διδάξει σε μεταπτυχιακά σεμινάρια του Καποδιστριακού και Ιονίου Πανεπιστήμιου, του Παντείου και της ΑΣΚΤ καθώς και στη σχολή ξεναγών και τον ΑΚΤΟ. Γράφει χρόνια κριτικές τέχνης και επιφυλλίδες στην "Καθημερινή", το "Βήμα", το "Έθνος", την "Ελευθεροτυπία", τον "Ελεύθερο Τύπο" και το περιοδικό Αντί. Συνεργάζεται με τα λογοτεχνικό περιοδικό "Το Δέντρο", "Η Λέξη", "Ρεύματα", "Μανδραγόρας", "(δε)κατα". Έχει παρουσιάσει πολλές τηλεοπτικές εκπομπές στη κρατική τηλεόραση, στον ΑΝΤ1 και το SevenX, ραδιοφωνικές εκπομπές στο Τρίτο Πρόγραμμα και στο Κόκκινο 105,5. Έχει διοργανώσει σεμινάρια τέχνης στην Αρχαιολογική Εταιρεία, στην Ελληνοαμερικανική Ένωση και στη Booze Cooperativa.